Wśród najpopularniejszych instrumentów na całym świecie bez wątpienia należy wyróżnić gitary. Skąd jednak się one wywodzą, jak przez lata się zmieniały i kiedy zaczęto tworzyć modele o współczesnej budowie? Oto historia gitar w przystępnej pigułce!
Przejdź na skróty:
Gitary – instrumenty starsze, niż może się to wydawać
Wszelkiego rodzaju instrumenty strunowe, które można uznać za przodków gitary klasycznej, sięgają swoją historią niemalże do początków cywilizacji. Wbrew obiegowej opinii protoplastą są nie tylko grackie kitary. Instrumenty niezwykle podobne do gitar znane były już w starożytnym Egipcie, a tak naprawdę mocna jeszcze mocniej cofnąć się do przeszłości. Cithara była bowiem narzędziem znanym w Indiach czy Mezopotamii nawet 5000 lat temu!
Oczywiście wygląd, budowa i sposób gry zmieniał się przez wieki. Pierwsze gitary były swoistym miksem liry oraz lutni. Kilka strun mocowanych było na dole pudła rezonansowego, a następnie szarpano nimi z pomocą specjalnej płytki. Tak, skojarzenia z dzisiejszymi kostkami wcale nie są nietrafione!
Kolejnym krokiem rozwoju tych instrumentów są tzw. gitary barokowe, które zaczęły już o wiele mocniej przypominać współczesne instrumenty. Były to modele mniejsze i cichsze, a ich budowa pod kątem strun również wyglądała inaczej. Nie było tu bowiem pojedynczych strun, a pięć chórów, czyli zestawów jednobrzmiących strun, które szarpało się jednocześnie. Gitary barokowe zaczęły nabierać na popularności w XVII wieku, co widać zresztą po samej nazwie.
Współczesna gitara – skąd się wywodzi?
W drugiej połowie XVIII wieku Hiszpanie zaczęli dokładać do gitar szósty chór, a następnie przeszli na stosowanie pojedynczych strun. Lutnicy zaczęli także tworzyć charakterystyczne pod kątem kształtu modele ze wcięciami, co ułatwiało granie wyższych dźwięków.
Gitary klasyczne, które możesz znaleźć na przykład na stronie https://riff.net.pl/2010-gitary-klasyczne-44, nie miały łatwego zadania – o popularność konkurowały chociażby z fortepianem. Pomimo tego jednak stawały się one coraz popularniejszymi instrumentami, które najpierw wykorzystywano w muzyce klasycznej, następnie w kulturze flamenco, a potem także do jazzu, bluesu i country.
Ewolucja klasycznej gitary – akustyczne, elektryczne, basowe
Ogromny wpływ na wzrost globalnej popularności gitary niewątpliwie miały jej wariacje, które zaczęły pojawiać się pod koniec XIX oraz XX wieku. Gitara akustyczna posiada dla przykładu metalowe struny, większe pudło rezonansowe, a także węższy gryf. Możliwość zamontowania specjalnego przetwornika lub wbudowanie mikrofonu sprawiło natomiast, że stała się to kapitalna gitara koncertowa – z pomocą głośnika można było znacznie zwiększyć moc gitary.
Gitary elektryczne są natomiast symbolem drugiej połowy XX wieku. Szerokie możliwości modulacji dźwięku, ogromna moc, wygoda i zróżnicowanie pod kątem kształtu sprawiły, że „elektryki” stały się prawdziwym symbolem rocka oraz ówczesnej muzyki pop. Równolegle rozwijały się także gitary basowe o niskim, głębokim brzmieniu. Dodawały (i nadal dodają) unikalnej głębi, która jest niezwykle mocno doceniana nie tylko przez znawców.
