Nie od dziś wiadomo, że whisky niejedno ma imię. Różnorodność smaków i aromatów skrywanych w każdej butelce, to dla wielu kiperów bodziec do rozważeń nad tajemnicami receptur i metod leżakowania. Co jakiś czas, w większych miastach odbywają się warsztaty kiperskie, na których zgromadzeni miłośnicy whisky z różnych zakątków kraju wymieniają się swoimi spostrzeżeniami i wspólnie zgłębiają największe sekrety tych trunków.
Wybierając się na takie wydarzenie nie trzeba mieć większej wiedzy w temacie alkoholi wysokoprocentowych. Warto jednak zdawać sobie sprawę z przebiegu samego eventu oraz mieć na uwadze ogólne zasady dotyczące serwowania i sposobu degustacji.
Sposób serwowania whisky do degustacji
Wiele uznanych produkcji filmowych pokazuje picie whisky jako niewielką ilość trunku, nalaną do szklanki w stylu tumbler, w towarzystwie kilku kostek lodu. Jest to jedna z bardziej rozpowszechnionych form spożywania, nazywana inaczej „whisky on the rock”. Rzecz w tym, że taka metoda nie jest poprawna w kontekście degustacji, głównie z uwagi na obecność lodu. Taki dodatek przyczynia się do zmrażania kubków smakowych kipera, zaburzając tym samym paletę smaków dowolnego trunku. Zamiast lodu, do kieliszka z whisky należy dodać odrobinę filtrowanej wody, będącej w temperaturze pokojowej.
Odnośnie temperatury serwowania whisky istnieją dwie szkoły. Wielu ekspertów uważa, że najwięcej nut smakowych jesteśmy w stanie dostrzec, gdy trunek ma temperaturę 15 st.C. Reszta z kolei twierdzi, że to właśnie kosztując w temperaturze pokojowej można wyczuć najwięcej aromatów.
Jak poprawnie degustować whisky?
Podobnie jak w przypadku każdego innego alkoholu, degustacja whisky bazuje na trzech głównych składowych: ocenie wizualnej, sensorycznej i smakowej. Wynika to oczywiście z faktu, że każdy z trunków różni się od siebie barwą, aromatem i smakiem. Kieliszkiem pozwalającym na przeprowadzenie szczegółowej degustacji jest Glencairn. Przejrzystość szkła, zwężane ścianki podtrzymujące aromat oraz szyjka zabezpieczająca przed nagrzaniem dłonią – to cechy, dzięki którym ta forma naczynia zyskała szczególną popularność.
Ocena wizualna
Whisky zyskuje kolor dopiero podczas leżakowania w dębowych beczkach. Profesjonalni kiperzy już po samej barwie są w stanie dojść do potencjalnego wieku trunku oraz mieć pewne domysły co do sposobu jego produkcji. Aby móc najlepiej ocenić barwę whisky, najlepiej pod kieliszkiem rozścielić białą chusteczkę lub kartkę.
Ocena sensoryczna
Węch jest „narzędziem” zdolnym przekazać każdemu kiperowi wiele cennych informacji odnośnie whisky. Najlepiej, aby nos umieścić w całości wewnątrz kieliszka, a następnie krótkim choć intensywnym wdechem, wpuścić cały aromat do nozdrzy. Metodą często wykonywaną przed podejściem do analizy sensorycznej jest dolanie wody.
Ocena smakowa
Picie whisky w formie degustacji nie należy do łatwych czynności. Z początku powinniśmy lekko zamoczyć usta w trunku, aby później rozprowadzić go po całym obszarze jamy ustnej. Poszczególne receptory są odpowiedzialne za odczytywanie różnych smaków.
